Καρκίνος μαστού και εγκυμοσύνη

Νέα μελέτη έδειξε ότι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας που διαγνώστηκαν με θετικό σε ορμονικούς υποδοχείς καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο και σταμάτησαν προσωρινά την ορμονική θεραπεία για να προσπαθήσουν να μείνουν έγκυοι, δεν είχαν υψηλότερα ποσοστά επανεμφάνισης του καρκίνου (υποτροπής) σε σχέση με τις γυναίκες που δεν διέκοψαν την ορμονική θεραπεία και γέννησαν υγιή μωρά.

Σε αυτά τα συμπεράσματα κατέληξαν ερευνητές που έκαναν την κλινική δοκιμή POSITIVE και τα παρουσίασαν στο Συμπόσιο για τον Καρκίνο του Μαστού του Σαν Αντόνιο (SABCS).

Σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, περίπου το 5% των νέων περιπτώσεων ενδοπορικού καρκινώματος in situ (μίας πρώιμης μορφής καρκίνου του μαστού) και διηθητικού καρκίνου του μαστού διαγιγνώσκονται σε γυναίκες κάτω των 40 ετών.
Ορισμένες από αυτές θεωρούν εξαιρετικά σημαντική τη δυνατότητα να μπορούν να αποκτήσουν παιδιά στο μέλλον.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η εγκυμοσύνη μετά τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού είναι ασφαλής. Πολλές νεότερες γυναίκες όμως, που θέλουν να κάνουν παιδιά, ανησυχούν ότι η θεραπεία για τον καρκίνο μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά τους να συλλάβουν.
Οι νεότερες γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο, θετικό σε ορμονικούς υποδοχείς συνήθως λαμβάνουν φάρμακα ορμονικής θεραπείας και αυτή η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει από πέντε έως 10 χρόνια. Αυτή η μακροχρόνια αναμονή ανησυχεί πολλές από αυτές τις ασθενείς.
Στη μελέτη συμμετείχαν 516 γυναίκες που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο, θετικό σε ορμονικούς υποδοχείς, μεταξύ Δεκεμβρίου 2014 και Δεκεμβρίου 2019. Σε όλες τις γυναίκες είχε συνταγογραφηθεί ορμονική θεραπεία για 5-10 χρόνια μετά την επέμβαση.
Από τις γυναίκες στη μελέτη:
• οι μισές ήταν κάτω των 37 ετών και οι μισές μεγαλύτερες (έως 42 ετών)
• το 75% δεν είχε γεννήσει ποτέ πριν συμμετάσχει στη μελέτη
• το 94% διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού σταδίου Ι ή σταδίου ΙΙ
• Το 62% έκανε χημειοθεραπεία
Οι γυναίκες έκαναν διαφορετικούς τύπους ορμονικής θεραπείας:
• Το 42% πήρε μόνο επιλεκτικό ρυθμιστή υποδοχέων οιστρογόνου, όπως η ταμοξιφαίνη (Novaldex).
• Το 36% πήρε επιλεκτικό ρυθμιστή υποδοχέων οιστρογόνου και ένα φαρμακευτικό ανάλογο της ορμόνης GnRH, όπως το Zoladex/Arvecap (χημική ονομασία: goserelin), για να καταστείλει τη λειτουργία των ωοθηκών
• Το 16% πήρε έναν αναστολέα αρωματάσης (Femara) και ένα φαρμακευτικό ανάλογο της ορμόνης GnRH
Οι γυναίκες έλαβαν φάρμακα ορμονικής θεραπείας για 18-30 μήνες και μετά σταμάτησαν τη θεραπεία. Στη συνέχεια, υπήρχε αυτό που οι ερευνητές ονόμασαν «περίοδο καθαρισμού τριών μηνών»: οι γυναίκες δεν έλαβαν ορμονική θεραπεία για τρεις μήνες, χρονικό διάστημα στο οποίο δεν προσπαθούσαν να μείνουν έγκυοι. Σε αυτούς τους 3 μήνες τυχόν ίχνη του φαρμάκου ορμονικής θεραπείας θα είχαν φύγει από τον οργανισμό τους.
Μετά τους 3 μήνες, δεν έκαναν ορμονική θεραπεία για περίοδο έως και δύο χρόνια, ώστε να μπορέσουν να μείνουν έγκυοι, να γεννήσουν και να θηλάσουν.
Μετά από περίπου 3,5 χρόνια παρακολούθησης, το 8,9% των γυναικών παρουσίασαν υποτροπή, ποσοστό πολύ κοντινό στο ποσοστό υποτροπής 9,2% των 1.499 γυναικών που λάμβαναν ορμονική θεραπεία για καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο σε δύο άλλες μεγάλες μελέτες (Suppression of Ovarian Function Trial (SOFT) and the Tamoxifen and Exemestane Trial (TEXT).
Επειδή 19 γυναίκες αποσύρθηκαν από τη μελέτη ή δεν ήρθαν σε επόμενα ραντεβού, οι ερευνητές ανέλυσαν τις πληροφορίες που είχαν για τις υπόλοιπες 497 γυναίκες.
Συνολικά, επιβεβαιώθηκαν 507 εγκυμοσύνες κατά τη διάρκεια της μελέτης και 368 (74%) από 497 γυναίκες έμειναν έγκυοι μία φορά:
• το 70% των γυναικών έμειναν έγκυοι μέσα σε δύο χρόνια
• το 86% των γυναικών που έμειναν έγκυοι γέννησαν τουλάχιστον ένα ζωντανό μωρό
• το 19% των γυναικών είχε τουλάχιστον μία αποβολή
• το 3% των γυναικών έκανε τουλάχιστον μία άμβλωση
Το ποσοστό των γενετικών ανωμαλιών ήταν μόλις 2% και τυχόν γενετικές ανωμαλίες δεν συνδέονταν σαφώς με τη θεραπεία ορμονικής θεραπείας.
Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της παρακολούθησης:
• το 76% των γυναικών ξεκίνησαν ξανά ορμονική θεραπεία
• το 15% των γυναικών δεν άρχισαν ξανά την ορμονική θεραπεία
• το 8% των γυναικών παρουσίασαν υποτροπή καρκίνου ή έχασαν τη ζωή τους πριν ξεκινήσουν ξανά την ορμονική θεραπεία
Η παρακολούθηη των  γυναικών που λαμβάνουν μέρος στη μελέτη θα συνεχιστεί ως το 2029  ώστε να διαπιστωθούν  τα αποτελέσματα της νόσου μετά την επανέναρξη της θεραπείας με οιστρογόνα. Τα μέχρι στιγμής δεδομένα  τονίζουν την ανάγκη που υπάρχει να ενσωματωθεί η προσωποποιημένη αναπαραγωγική υγειονομική περίθαλψη στη θεραπεία και την παρακολούθηση νεαρών γυναικών με καρκίνο του μαστού.